Özel dedektif. Dinleme. Gözetim.

[Объединенное Детективное Бюро]

Özel dedektifler bugün ne yapıyor?

Şu anda St. Petersburg'da 50'den fazla özel dedektif çalışıyor ve özel soruşturmaya dahil olan yaklaşık 30 kuruluş var. Yaklaşık aynı sayıda bireysel işletme ve firma zaman zaman bu tür işleri üstlenmektedir. Bazen sadece onların müdahalesi en "sağır" ceza davalarını çözmeye veya görünüşte umutsuz durumdaki insanları kurtarmaya yardımcı olur... Gizli ajanlar Kiralık dedektiflerin işinde birçok zorluk ve sıkıntı, aşılmaz engeller vardır. Sürekli olarak yasaklara tökezler, onları aşar ve yasaları çiğnerler. Çoğu zaman harika şeyler yapamazlar. Ve bazen şu ya da bu bölümün araştırılması acı verecek kadar uzun sürer, hatta hiç hareket etmez. Kolluk kuvvetleriyle karşılaştırıldığında, "özel tüccarlar"ın yalnızca iki avantajı vardır: daha az iş yükü (dedektifler tarafından araştırılan vaka sayısı yüzlerce kez farklılık gösterir) ve daha fazla finansman (en azından bir büyüklük sırası daha yüksektir). Bu nedenle Alan Pinkerton'un takipçilerinin periyodik olarak elde etmeyi başardığı daha iyi ve daha hızlı sonuç. Ama her zaman değil. Genel olarak, gerçek çalışmaları hakkında neredeyse hiçbir şey bilmiyoruz. Ve buradaki asıl sebep, her özel dedektiflik veya dedektiflik bürosunun ilk ilkesinin yüzde yüz gizlilik olmasıdır. Ancak tüm sır er ya da geç netleşir. Özel dedektiflerin (hem olumlu hem de olumsuz) istismarları genellikle kamuya açıklanır. "Daireyi iade edin"! Anna Vladimirovna, şehri terk etmek istediğinde ısrar etti. Sadece uyur ve kendini Leningrad Bölgesi'ndeki sessiz, uzak bir köyde küçük şirin bir evin hanımı olarak görür. Bu nedenle, iki odalı "Kruşçev" ini böyle bir pazarlık fiyata satıyorlar ve satıyorlar. 53 yaşındaki bir kadının St. Petersburg'da bir daire (toplam alanı yaklaşık 52 metrekare) için istediği para gerçekten o kadar büyük değildi - 40 bin dolar. Piyasa standartlarına göre bu konutun maliyeti 10-15 bin dolar daha fazlaydı. Kudrov ailesinin sağlam parası yoktu, ancak iki odalı bir daireye taşınmak gibi büyük bir hayalleri vardı. Çok uzun bir süre, ortak bir apartman dairesinde 25 metrelik bir odada 6 kişi toplandı. Ek ödeme için paranın bir kısmını biriktiren, diğer bir kısmını arkadaşlarından ödünç alan aile, birkaç aydır mevcut konutu satarak satın alabilecekleri iyi bir daire arıyordu. Yorgun, neredeyse umudunu yitirmiş... Ve sonra - nadir bir başarı: Ekim ayının sonunda aniden uygun bir fiyata değerli bir seçenek hakkında bir duyuru geliyor. Anlaşma Kasım 2004'te gerçekleşti. Ve Mart 2005'te Kudrovs, St. Petersburg'daki dedektiflik bürolarından birinin eşiğinde görüldü. Yeni müşteriler özel dedektiflere şunları söyledi. Kudrovs'un gayrimenkul edinmesinden yaklaşık birkaç ay sonra, zar zor donanımlı aile yuvaları adli müfettişler tarafından ziyaret edildi. Themis'in hizmetçileri, mülk sahiplerine bu mülke sahip olma haklarının büyük ölçüde sorgulandığı kötü haberi getirdi. Daire Kudrov tarafından satıldığından beri, 53 yaşındaki Anna Vladimirovna'nın akrabaları, işlemin yasadışı ilan edilmesini talep ederek mahkemeye gitti, çünkü dairenin sahibinin tedavi edilemez bir akıl hastalığından muzdarip olduğu ve deli olduğu iddia edildi. Mart ayında mahkemenin kararı yaklaşıyordu. Kudrov'ların lehine olmayacağına inanmak için her türlü neden vardı. Aynı zamanda, talihsiz alıcılar kategorik olarak Anna Vladimirovna'nın "anormalliğine" inanmadılar ... Bu soruşturma, bu dedektiflik bürosunun uygulamasında en hızlı olanlardan biri haline geldi. Birkaç hafta içinde, özel dedektifler, Anna Vladimirovna'nın akıl hastalığının ve delilik sertifikalarının, konut satışı sözleşmesi imzalandıktan sonra yapıldığını öğrendi. Dedektifler böyle bir sahtekarlık yapan doktoru buldu ve doktorun bunun için "hastanın" akrabalarından rüşvet aldığını kanıtlamayı başardı. Tüm bilgiler derhal kolluk kuvvetlerine aktarıldı. Sonuç olarak, doktor ve akraba-rüşvetçilere karşı ceza davası açıldı. Mahkeme, işlemin geçersiz sayılması talebini reddetti. Ayrıca, Kudrovlar manevi tazminat için dava açtılar ve yeni, gerçekten kendi dairelerinde yaşamaya devam ettiler. Yasanın eşiğinde Mevcut mevzuat, devlet dışı dedektiflerin, onsuz faaliyetleri düşünülemeyecek pek çok şeyi gerçekleştirmelerini yasaklamaktadır. Kanunlar sürekli çiğneniyor. Ama iyi olsun ya da olmasın, kişi yalnızca her durumda yargılayabilir. - "Özel dedektiflik ve güvenlik faaliyetleri hakkında" yasasını kelimenin tam anlamıyla takip ederseniz, o zaman prensipte çalışmak imkansız olacaktır, - diyor St. Petersburg'un önde gelen dedektiflik bürolarından birinin başkanı olan deneyimli özel dedektif Sergei Nikolayevich N. - Büyük ajanslar hala yasanın eşiğinde dengeyi sağlayabilir ve küçük ofisler veya yalnız dedektifler genellikle bunu her zaman ihlal eder. Örneğin, gizli dinleme cihazları kuruyorlar, özel şahısları gözetliyorlar, polis memurlarının özverili yardımlarını kullanıyorlar, hatta kendilerini kolluk kuvvetleri olarak tanıtıyorlar... Ancak bu durumda pek yalan söylemezler. Bir dedektif - poliste iyi, zaman içinde test edilmiş bağlantıları olmayan - tütü giymiş bir hademe gibidir: komik görünüyor, ama hiçbir anlamı yok. İstatistiklere göre, St. Petersburg ve Moskova'daki özel dedektiflerin %98'i çeşitli kolluk kuvvetlerinin eski çalışanlarıdır. Bu arada, Rus özel soruşturmasının bir özelliği olarak kabul ediliyor. Batıda, Sherlock Holmes özel olarak eğitilmiştir. Polis okulumuz hem "polisler" hem de dedektifler için ortaktır. Neva kıyılarında ve bir bütün olarak ülkede özel dedektiflerin sayısı özellikle son beş yılda arttı - 8-13 kat (bölgeye bağlı olarak), bu bir kez daha daha fazla uzmanın ayrıldığını gösteriyor Daha iyi bir yaşam arayışında olan kolluk kuvvetleri, aynı zamanda deneyimlerini de uygulamaya izin verdi. Vakaların yaklaşık %40-50'sinde özel dedektifler sadakatsiz karı ve kocaları gözetliyor. Çalışmalarının bir diğer% 20-25'i, ticari müşteriler için rakipler hakkında bilgi toplamanın yanı sıra parayı iade etmeyi "unutmuş" borçluları aramaktır. Kayıp kişilerin aranması siparişlerin %10-15'ini oluşturuyor. Amacı belirtmeden birçok küçük sipariş de var: fotoğraf ve video kameralarla çekim yapmak, ofislere ve apartmanlara her türlü "böcek" ve gizli kamera yerleştirmek, dış mekan gözetimi, çeşitli bilgilerin toplanması vb. Ama aynı zamanda, dedektiflerin kendileri tavsiye ediyor: Güvenliğinizi önceden sağlamak, hayatınızı bu tür sorunlardan sigortalamaya ve korumaya çalışmak daha sonra sizi bir dedektif tutmaya zorlar ... *** FİYATLAR Bugün, St.'de 200 $ 'dan itibaren -350 günde; - arabanın harici olarak izlenmesi - günde 250-500 dolardan; - video kaydı ile gözetim - 2 kat daha pahalı; - fotoğrafçılıkla - fiyat 50-80 $ artar; - bir kişi veya şirket hakkında tüm bilgilerin toplanması - 1000-1500 $ arasında; - aldatma karı koca tespiti - 800 dolardan; - dolandırıcıları veya borçluları arayın - 800-1200 $ arasında; - hırsızlık soruşturması - 1200-1500$ arası; - kayıp kişileri aramak - 1500 dolardan başlayan fiyatlarla. /St. Petersburg Kurye (St. Petersburg), 08.09.2005/

 

[Объединенное Детективное Бюро]

Komi işadamları arasında özel soruşturma talep edilmiyor

Komi işadamları arasında özel soruşturma talep edilmezken, dedektifler kayıp evcil hayvanları aramak zorunda.

Komi'deki özel dedektif pazarının gelişme için iyi umutları var, ancak şimdiye kadar müşteriler sadakatsiz bir eşi takip etme veya kayıp bir kedi bulma talepleri ile sınırlı. Bir KomiOnline muhabiriyle yaptığı röportajda böyle bir görüş, Syktyvkar'da özel bir dedektif olan Dmitry tarafından dile getirildi.

“İnsanlar basmakalıp düşünürler ve dedektifin öncelikle gerekli bilgileri aramak ve toplamakla meşgul olduğunu bilmezler. Sadakatsiz eşleri takip edip etmediğim sık sık sorulur. Hayır, onu takip etmiyorum, çünkü içindeki noktayı görmüyorum ve yasalara aykırı ”dedi Dmitry. - Ancak bu tür istekler alınır ve bazen saçma gelir - bir kedi ya da köpek bulmaya dönerler. Bazıları, diğer yarıya tekrar göz kulak olmak için böcekler kurmak istiyor.” Dedektifin kendisi, itirafına göre, bu tür davaları üstlenmez, ancak bazı meslektaşları, görünüşe göre, iş eksikliğinden dolayı her şeyi kabul eder.

Ona göre, bir özel dedektifin hizmetleri öncelikle iş için gereklidir: örneğin, birinin borçluları bulması, rakipler hakkında bilgi toplaması, sigorta şirketlerinin sigortalı bir olayın kusursuzluğunu kontrol etmesi gerekir. Hukuk ve ceza davalarında, dedektif tarafından toplanan materyaller dava veya delil sebebi olabilir, özel dedektif bir tanık bulmaya hazırdır, ancak bir avukat bunu yapmaz. Ek olarak, başka önemli çalışma alanları da vardır: kayıp kişilerin aranması, iş bulan bir çalışan hakkında bilgi toplanması, özellikle uyanık ebeveynler için çocuğun sosyal çevresini takip edebilme. Dmitry, "Polis, kayıp kişiyi bu kadar dikkatli aramayacak, en az bir nedenden dolayı - zaman eksikliği, dedektif soruşturmasını buradan yürütecek," dedi Dmitry. “Tüm verileri işverene sağlayabilir.”

Bununla birlikte, Komi'de bu hizmetlerin hiçbiri henüz büyük talep görmüyor - cumhuriyetteki ve merkezi şehirlerdeki dedektiflik bürolarının fiyatları büyük ölçüde değişse de, bilgi için ödeme yapmak istemiyorlar. Dmitry, “Şahsen en az 15 bin ruble alıyorum, bilgi toplamak zahmetli bir süreç, miktar çeşitli maliyetleri içeriyor” dedi. "Ve Moskova ve St. Petersburg'da iki bin dolardan aşağı çalışmıyorlar."

Bir diğer "kaygan" konu, dedektiflerin faaliyetlerinin yasallığıdır. “Elbette İçişleri Bakanlığı'ndan ruhsat alıyoruz ama kanunen bilgi toplamanın yarı yasal bir iş olduğu ortaya çıkıyor. Her şeyi yasallaştırmak için uzun süredir eski mevzuatı değiştirmek istediler, ancak şu ana kadar bu olmadı, ”dedi Dmitry.

Ancak Syktyvkar dedektifi iyimser bir şekilde bu pazarın illerde de aktif olarak gelişeceğine inanıyor. Bir zamanlar özel avukatlara ulaşılmazdı ama şimdi işsiz oturmuyorlar” dedi. Ona göre, Komi'deki iş ve girişimcilik büyüyecek ve çeşitli bilgi türlerine olan talep de artacak. “Bu arada görünen ajanslar bir yıl içinde kapanıyor. Ancak yalnızca kolluk kuvvetlerinde iş tecrübesine sahip değil, aynı zamanda bölge genelinde çeşitli bağlantıları olan profesyoneller bu alanda dönebilir, ”dedi Dmitry.

https://www.objavleniya.ru/advertisement ... ind/31633/Orijinal: IA "KomiOnline": tüm haberler

 

[Объединенное Детективное Бюро]

Özel dedektif.
hain avcısı

Kötü aşk...

Sadakatsiz eşlerin gözetlenmesiyle ilgili hikayeler, bir şekilde yabancı yaşamdan fark edilmeden gerçekliğimize aktı. İşte onlardan biri. Özel bir St. Petersburg dedektifi, isminin açıklanmaması koşuluyla muhabiri "Değişim"i söyledi.

Saygın bir bankanın başkan yardımcısının güvenliği, patronun altı yüzüncü Mercedes'inin arkasında birkaç gündür şehrin etrafında bağlı olan bir Zhiguli şeklinde bir "kuyruk" buldu. Korumalar, bir suikast girişiminin hazırlandığına karar verdiler ve kendileri engellemeye karar verdiler. Başlamak için patronun ofisini kontrol ettiler ve bir çiçek vazosunda bir “böcek” buldular (bundan sonra ofise giren birkaç banka çalışanı ve hatta patronun karısı bile şüphe altına girdi). Ardından, araba numaralarına göre, güvenlik görevlileri "Zhigulenka" nın sahibini "anladı". Suç soruşturma departmanının eski bir çalışanı olduğu ortaya çıktı.

Potansiyel katil hemen gözetim altına alındı. Ve bir gün sonra öğrendiler: eski opera, başkan yardımcısının karısıyla bir kafede buluştu. Gözlemci konuşmayı duymadı, ancak bir aşk randevusuna benzemiyordu. Aynı akşam, bankanın başkan yardımcısına gizli tarihin bir fotoğrafı gösterildi. Birkaç saat sonra bankacı karısıyla ciddi bir konuşma yaptı ve her şey yerli yerine oturdu.

Kadının ihanetin hanımından şüphelendiği ortaya çıktı. Ama kanıt olmadan öfke nöbetleri atmak onun doğasında yoktu. Ve özel dedektifin numarasını çevirdi...

Bir ihanet sahnesini çeken St. Petersburg özel dedektifinin üçüncü kattan atlamak ve kırık bir bacakla tesisin korumalarından kaçmak zorunda kaldığı bir vaka vardı. Kovalamacadan kurtulmak için bir video kamera atmak zorunda kaldı. Bundan sonra, dedektif hastanede bir ay geçirdi. Başarısızlığı öğrenen müşteri (büyük bir St. Petersburg işadamının karısı) dedektiflere bir kuruş ödemedi.

Sipariş vermek zor porno

Bizden bu hikayeleri duyan şehrin Neva'daki özel dedektiflik bürolarının çalışanları sadece sırıttı:

- Hayatta her şey olabilir. Bu adamlar hala hafifçe indiler, yoksa onları vurabilirlerdi. Her ihtimale karşı.

Geçen yüzyılın 90'larında, sadakatsiz eşlerin gözetimi talebi yalnızca Rus milyonerleri ve oligarkları arasındaydı. Ancak şu anda, evlilik ve aile ilişkileri alanındaki özel dedektiflerin hizmetleri sadece süper zenginler tarafından kullanılmamaktadır.

Şehrin özel dedektiflik bürolarından birinin müdürüne göre, bir eşin durum tespiti emrini veren neredeyse her üç St. Petersburg sakininden biri (başka bir seçenek: gelin / damat) orta sınıfın bir temsilcisidir. Çoğu zaman bu, evlilik sözleşmesinin özelliklerinden kaynaklanmaktadır, zinadan hüküm giymiş bir eşin boşanma sırasında neredeyse her şeyi kaybettiğine göre bir madde içerdiğinde. Ve bu nedenle, “kafiri” elden yakalamak sadece aile içinde değil, aynı zamanda finansal olarak da karlı bir iş olabilir.

En küçük detaylar özel dedektiflerle tartışılır. Bazıları sadece sokaktaki insanların barışçıl bir şekilde konuştuğunu gösteren genel resimlerle sınırlıdır. Tecrübeli paparazziler gibi diğerleri de sevgilileriyle yatmaya hazırdır. Burada “nesne” kaçamaz, derler ki, bir kafede tesadüfen tanıştığı bir çocukluk arkadaşı veya ilk aşkıdır.

Dedektifin ücreti yeterince yüksekse, "nesne" ihanete bile kışkırtılabilir. Son zamanlarda, St. Petersburg'daki büyük bir ticaret ağının ortak sahibi, bir boşanma davasına karıştı ve sonuç olarak işteki payını ve mülkünün bir kısmını kaybetti. Nevsky Prospekt'teki kameralı bir odada birlikte eğlendiği kız, o sabah zavallı adamı terk etti ve adam onu bir daha hiç görmedi. Ancak karısı, kendi kocası tarafından gerçekleştirilen sert pornoları izlerken, kazanan bir boşanma beklentisiyle ellerini zevkle ovuşturdu.

Özel dedektiflerin bir başka sağlam müşteri kategorisi de yabancı taliplerdir. Batılı zengin bekarlar her zaman Rus kadınlarının kendilerini aldatmak istediğini düşünürler. Zengin yabancıları kişisel kazanç için kullanmak için internette yayınladıkları kendileriyle ilgili bilgileri kasıtlı olarak çarpıttılar. Bu arada, özel kurumlar için bu tür kontroller zor değil. Profesyonel evlilik dolandırıcıları özel dedektifler istisnasız bilirler.

Hukukun kıyısında

Petersburg'daki özel dedektifler tarafından kullanılan yöntemler, İçişleri Bakanlığı ve FSB çalışanlarının operasyonel çalışma yöntemlerini pratik olarak kopyalamaktadır. Bu şaşırtıcı değil, çünkü çoğu özel dedektif eski polis memuru ve "komite üyesi". Kural olarak, bu insanlar herhangi bir dedektiflik bürosunun bel kemiğini oluşturur. Ayrıca farklı zaman dilimlerinde kurumlarda özel eğitim almamış kadro dışı çalışanlar da acentede çalışabilirler. Bunlar ya aşıkların İnternet yazışmalarına giren bilgisayar korsanları ya da “nesneyi” baştan çıkaran aktörler ve ayrıca ihaneti filme alan profesyonel fotoğrafçılardır.

Mevzuata göre bu tür hizmetler “Özel Dedektiflik Faaliyetleri Hakkında Kanun” ile düzenlenmektedir. Ancak pratikte, sıradan görsel gözlem bile bu yasanın eşiğinde denge sağlayabilir. Bu yüzden dedektifler genellikle yeraltında çalışırlar. Kaset veya fotoğraf yerine para. Ve sözleşme yok. Sonuçta, bir lisansın kaybı, ajansın kapatılması anlamına gelir. Birçok dedektif, faaliyetlerinin doğrudan sipariş edilen "nesnelerin" mahremiyet hakkını ihlal ettiğini anlıyor. Ancak yüksek ücret tüm endişelerden daha ağır basmaktadır.

Dedektiflik hizmetleri pahalıdır. Örneğin, yapılan işin doğası ilkel ise, örneğin, Ivan Ivanovich'in 20 yaşındaki bir güzele değil, Perşembe günleri arkadaşlarıyla hamama gerçekten gidip gitmediğini öğrenmek için, kendilerini bin dolar ile sınırlayabilirler. Ancak bu tür hizmetlerde bir üst sınır yoktur. Yani profesyonellerin hikayelerine göre, eğer bir "nesne" varsa ve araçlar varsa, uzay yörüngesinde bile "yakılabilir". Ve buna göre, buradaki ücretler on binlerce. Doğru, izlenen hainin bunu cevapsız bırakmama ve aşırı hızlı bir dedektif için sadece karşı gözetleme değil, hatta bir katil bile sipariş etme olasılığı var...

Alexey MARTOV

 

[Объединенное Детективное Бюро]

Rusya'da özel dedektiflik hizmetlerine talep artıyor

Rusya'da özel dedektiflik hizmetlerine talep artıyor

“Güven ama doğrula” sözü birçok Rus için bir yaşam ilkesi haline geliyor gibi görünüyor. Görünüşe göre, bu, son zamanlarda uzmanlar tarafından kaydedilen özel dedektiflerin hizmetlerine olan talepteki artışı açıklıyor.
"İzleme" hile, çocuk kontrolü, kurumsal soruşturmalar - ve bu, dedektiflerin müşterilerine sunmaya hazır oldukları hizmetlerin tam listesi değildir.
Ülkemizde ilk özel dedektifler 90'lı yılların başında ortaya çıktı. O zamanlar, nüfus tarafından soruşturma talebi veya kayıp akrabaların aranması son derece küçüktü, bu nedenle dedektiflerin ana faaliyeti, işadamları ve “kardeşler” arasındaki gösterilere katılmakla azaldı. Neyse ki, bu mesleği kendileri için seçen insanlar, bu tür durumları çözmenin yollarını ilk elden biliyorlardı: yeni basılan dedektiflerin çoğu, kolluk kuvvetleri ve özel servislerden geliyor. Artık dedektiflerin dikkati esas olarak şirket içi soruşturmalara odaklanmıştır.
Güvenlik ve Dedektif Yapıları Koordinasyon Merkezi yönetim kurulu başkanı Igor Goloshchapov, “Çoğu zaman, şirketin kendisindeki hırsızlıklar nedeniyle bir dedektife yaklaşılıyor” diyor. - Böyle bir durumda liderlik, failleri korkutmamak ve toplum içinde kirli çamaşırları yıkamamak için bir iç soruşturma yürütmeyi tercih eder. Sonuçta, bu tür durumlar herhangi bir işletmenin itibarına ciddi zarar verebilir.
Bankalar ayrıca dedektiflerin düzenli müşterileridir. Bu, her şeyden önce, kredi temerrütlerinin sayısını en aza indirme arzusundan kaynaklanmaktadır. Bu nedenle, potansiyel borçlular hakkında bilgi içeren bir veri tabanı, müteakip doğrulamaları için dedektiflik kurumlarına gönderilir.
Aile işleri, dedektiflerin daha az önemli olmayan bir başka faaliyetidir. Doğru, saygın ofisler bu tür siparişlerle uğraşmamayı tercih ediyor. Call dedektiflik bürosunun kurucusu Oleg Zimin, “Sadakatsiz eşleri takip etmek yalnızca Batı'da mantıklıdır” diye açıklıyor. - Ve evlilik sözleşmesi yapma geleneğinin pratikte olmadığı ülkemizde, bu tavsiye edilmez: bu tür bilgileri toplamak sadece kanunun eşiğinde dengelemek anlamına gelmez, aynı zamanda sunulan deliller de mahkemede geçerli değildir. Bu nedenle, yalnızca kendi huzurunuz için aile gözetimi kurabilirsiniz.
Başka bir şey, çocuklara gelince. Son zamanlarda, iş yükü ağır olan varlıklı ebeveynler bazen çocuklarının kötü bir şirkette olup olmadığını soruyorlar. Ve bazen, ona hiçbir şey olmayacağından emin olmak için yavrularına gizli bir eskort sipariş ederler.
Ayrıca son zamanlarda, gelecekteki eşlerin doğrulanması için verilen siparişler özellikle popüler olmuştur. Burada ihanetten çok değil, başka bilgiler elde etmekten bahsediyoruz. Dedektiflerin dediği gibi bazen böyle bir soruşturma sırasında bazen beklenmedik detaylar ortaya çıkıyor. Özellikle, bir bayanın damadı sadece gerçek medeni durumunu gizlemekle kalmadı (görünüşe göre, birkaç yıldır evliydi ve çocukları vardı), hatta gerçek adını bile! Yasal eşler de uyumuyor: boşanma davası açmak üzereyken, bir dedektifin yardımıyla, kocanın aile bütçesini aşarak İsviçre'de birkaç hesabı olup olmadığını ve Kanarya'da bir villa satın alıp almadığını öğreniyorlar. Adalar.
Dedektiflerin günümüzde en önemli çalışma alanlarından biri kayıp kişileri aramak olmuştur. Fiziksel olarak her bir vakaya yeterince dikkat edemeyen polisin ağır iş yükü nedeniyle, kayıp yakınları giderek artan bir şekilde özel dedektiflere yöneliyor. Ancak, Oleg Zimin'e göre, tüm emirler icra için kabul edilmiyor. “Açıkçası umutsuz vakalar var” diye açıklıyor uzman, “örneğin, ani hafıza kaybı nöbetleri geçiren bir büyükbabayı veya defalarca evden kaçan bir genci aramak.”
Ancak bir dedektifin yardımıyla, bir nedenden ötürü iletişimin kesildiği eski bir arkadaşın, sınıf arkadaşının veya eski sevgilinin izini sürebilirsiniz.
Bir tür sorun olması durumunda dedektiflerle iletişime geçmeniz ve 02'yi aramamanız gerektiği anlamına mı geliyor? Bir kanun uygulayıcı kaynak, özel tüccarlar ve resmi yapılar arasındaki herhangi bir rekabetten bahsetmeye değmeyeceğinden emin. Polis memuru, “Profesyonel faaliyetlerimiz pratikte örtüşmüyor” diye açıklıyor. "Dedektifler, corpus delicti'nin olmadığı vakaları araştırır. Görevleri özel emirleri yerine getirmektir. Ancak soruşturma sırasında yasanın ihlal edildiği ortaya çıkarsa, dedektif bu konuda bizi bilgilendirmek ve daha fazla soruşturmadan çekilmekle yükümlüdür.
Bunun nedeni, örneğin Amerika Birleşik Devletleri'nden farklı olarak Rusya'da dedektiflerin soruşturma yürütme konusunda pratikte hiçbir özel yetkiye sahip olmamasıdır. “Ülkemizde,” diyor Igor Goloshchapov, “sıradan bir vatandaş, profesyonel bir dedektiften daha fazla dedektiflik yapma hakkına sahiptir, çünkü bu durumda ehliyetinin iptal edilmesinden korkacak hiçbir şeyi yoktur.”
Yine de Finam Investment Company uzmanı Vladislav Kochetkov'un verilerine göre, dedektiflik hizmetleri pazarının hacmi bu yıl neredeyse ikiye katlanarak 120 milyon dolara ulaştı. Aynı zamanda, uzmanlara göre, pazarın büyümesi büyük ölçüde çeşitli kaynaklara göre payı dedektiflerin% 90'ına kadar olan yasadışı dedektiflerden kaynaklanmaktadır.
Açık nedenlerle adını vermeyi reddeden bu “özel tüccarlardan” birine göre, resmi bir statü olmadan çalışmak çok daha kolaydır, çünkü bir lisans özel haklar vermez, ancak birçok kısıtlama getirir. Bu özellikle özel ekipman kullanımı için geçerlidir.
Dedektiflik hizmetlerinin maliyetine gelince, dedektiflere göre, standart siparişler olmadığı gibi standart oranlar da yoktur. Ancak, bazı gösterge rakamlar hala öğrenmeyi başardı. Böylece, ortalama olarak kurumsal bir soruşturma yürütmek, müşteriye 5-6 bin dolara, bir kişiyi - 4-5 bin USD'yi ve bir çocuğun gözlemini kurmak - 500 dolardan mal olacak.
İş karlı görünüyor, ancak Oleg Zimin'e göre her şey o kadar basit değil. “90'ların ortalarında ortaya çıkan ajansların çoğu faaliyetlerini durdurmak zorunda kaldı. Sadece kendilerine bir isim yapmayı ve sağlam bir müşteri kazanmayı başaranlar hayatta kaldı. Çünkü bizim işimizde itibar her şeydir. Kazanmayı başardıysanız, işler bir konveyör bandında olduğu gibi gider, değilse, rastgele siparişlerle kesintiye uğramanız gerekir.

"New News" gazetesinin materyallerine dayanan IA "Alliance Media"

 

[Объединенное Детективное Бюро]

Life on the verge of investigation

175 years ago, in 1832, the first private detective agency was created in Paris. Since then, the image of a private investigator has become part of popular culture - there are probably more novels written about people in this profession and more films made than about anyone else. Meanwhile, not everyone realizes that the main task of a private investigator is not to protect the law, but to violate in the interests of the client.

Thieves Detective
The profession of a private detective is relatively young, although private security companies have been known in Europe since the 18th century, and the protection of people and their property existed in ancient times. It can be considered that a private investigation owes its appearance to Eugene Francois Widoc. This extraordinary man lived in France in the first half of the 19th century and is known in our country mainly for the film "Vidoc" with Gerard Depardieu in the title role.

At first, Vidok was an ordinary criminal - he made a living by theft, robbery and robbery. In 1808, Vidok went to prison, from which he could only get out of one way - becoming a police informant. He turned out to be a brilliant provocateur and turned in more than one criminal to the police. In 1812, Vidok proposed organizing a special unit of undercover masters like himself. In Paris, under his leadership, the Trust Brigade was created, consisting of 12 detectives, many of whom had a criminal past. Knowing perfectly the world of crime, Vidok managed to inflict a heavy blow to him. In 1817 alone, his unit arrested 811 offenders, including 15 murderers and 38 stolen buyers.

The louder the fame of Vidok, the more he was envious of the police leadership. In 1832 he was accused of organizing crimes himself, in order to later reveal them with brilliance. It is not known how fair these accusations were, but one way or another, Vidok had to leave the service. However, the 57-year-old detective was still full of energy and was not going to rest. In 1833, he founded the company "Detective Bureau" - in fact the first detective agency in history. The bureau specialized in economic crime. Vidok undertook the investigation of financial fraud, as well as the search for hiding debtors, and was very successful: in the first two years of his work, he managed to return about 60 thousand francs to his clients. The secret of success was the same: Vidok hired former crooks who knew the fraudulent tricks to work in the bureau. Vidok was engaged in this business until his death in 1857 and managed to earn not only fame, but also considerable money, because each time, returning the stolen goods to the client, he took a certain percentage of this amount.

Vidoc succeeded because he correctly assessed the situation. He understood very well that many people who were in trouble did not go to the police because they were afraid of publicity, because they did not want to get involved with the state bureaucratic machine, and, finally, because they did not believe in the success of the investigation that people would conduct. interested financially in its success. But in the private detective bureau, the client received a guarantee of complete confidentiality and, of course, understood that the detective was interested in conscientious fulfillment of the contract, and not in high crime detection rates, which often harmed the case. However, the client usually expected that a private detective, if necessary, would break the law, if only to achieve the goal. Vidoc, for example, was famous for his ability to act, going beyond the law, which gave customers additional confidence in the ultimate success of his investigative measures.

Since then it has been so. Private detectives always acted where police intervention would be insufficient, impossible, or undesirable, and the methods they practiced were often classified as dubious. In fact, private investigations have not changed much since the time of Vidok. But the composition of clients resorting to the services of commercial detectives has varied significantly.

Hotel evidence
Following Widoc, the iconic figure in the history of private investigation was the famous Alan Pinkerton, who founded his business in 1850 in Chicago. However, his agency was never purely detective. Rather, it was a small but well-trained army of mercenaries capable of tracking down the stage robbers or providing security for an important person. In particular, Pinkerton fighters at the beginning of the North-South Civil War guarded Abraham Lincoln, who, thanks to their talents, managed to escape the assassination and was killed just after his guard was assigned to the military.

After the death of Alan Pinkerton in 1884, his company went into business, previously not a private detective at all. At the end of the 19th century, strikes of workers became commonplace in America, which, of course, was not very popular with employers. Business often responded to union demands by mass layoffs and hiring strikebreakers. The workers, of course, did not favor strikebreakers, drove them from enterprises, attacked and beaten. At the same time, the police, then too weak and poorly organized, had little hope. It was here that entrepreneurs and private detective agencies came in handy, which in those years in the USA continued to remain legalized detachments of mercenaries.

Pinkerton National Detective Agency was one of the first to supply militants to protect strikebreakers from attacks by angry workers. Naturally, soon the oldest detective agency in America appeared competitors. So, even during the Civil War, Pinkerton broke away from the company with George Thiel at the head - The Thiel Detective Company. She also joined the fight against the strikers, and one of her leaders, former cavalryman John Farley, was so successful in this difficult matter that he was nicknamed the “king of strike strikers”. In 1895, Farley founded his own "detective" agency, dealing exclusively with strikes. The business was more than successful. Farley received $ 1 million for the failure of the strike in San Francisco. The average price of a package of anti-strike actions was $ 300 thousand, while the entire office of Farley repaid 35 strikes. By 1914, John Farley was a multimillionaire. In fact, private detectives performed classic police functions on strikes, that is, they protected working strikebreakers from furious strikers, but at the same time, employers could be sure that such protection would work quite effectively and, if necessary, would be waived by law in order to fulfill the contract.

Thus, at the end of the 19th century, many American detective agencies were more likely private security forces than detective agencies themselves. The existence of such private armies finally worried the U.S. Congress, and at the end of XIX several laws were passed prohibiting the recruitment of such organizations in order to organize armed security. By the 1940s, the class struggle in the United States acquired a more peaceful character, which was associated with the rise of the American economy and improved working conditions, so the detectives had to wean themselves from pogrom-policing activities and return to their true calling - private investigations.

Meanwhile, the demand for the talents of private detectives has long been formed on both sides of the Atlantic. True, to investigate mysterious and dark crimes in the spirit of stories about Sherlock Holmes had to be infrequent. The most common order in the second half of the 19th century was to obtain evidence of adultery, without which in those days divorce was almost impossible. In England, for example, the law of 1857 determined the field of application of the forces of private detectives mainly family affairs. After the adoption of this law, British independent detectives enthusiastically fabricated what was called "hotel evidence" when one of the spouses was caught in a hotel in a society of the opposite sex. In particular, the London detective Harry Benson, known at the end of the 19th century, kept a date for this house, and also had a whole staff of gigolos and prostitutes under his wing, who, if necessary, could provide incriminating evidence to any of his clients.

The same thing was done in America. Here is what the New York Times wrote in 1910: "One political Brooklyn Republican decided to divorce his wife in order to marry another woman ... The husband spoke about his intentions to the Brooklyn detective agency, and immediately an attractive young man who worked in this agency, went to the house where his wife rented an apartment. " The young man quickly met a woman, making the most pleasant impression on her. He invited her to the theater, and then to the restaurant, where he put sleeping pills in her wine, after which the lady said that she would "feel better if she lies slightly in bed." The young man took her to a hotel room, where he stayed with her for an hour. At the same time, the detective registered the number in his own name and in the name of "his wife." In other words, adultery was imitated by all the laws of the genre. The scam revealed itself by accident: someone identified in the "lover" employee of the Brooklyn agency. But such failures were rare.

In fairness, it must be said that private detectives have repeatedly proved their effectiveness in other matters: they often found missing people and stolen things faster than the regular police, because they were personally interested in the results of their searches. At the same time, they did not pursue popular fame, even the greatest successes of individual detectives did not become public, which completely satisfied their clients.

Political role
At the beginning of the twentieth century, something else was added to the search for debtors and surveillance of unfaithful spouses. Private detectives turned out to be in demand by the establishment, including politicians, and it was a matter of more serious matters than revealing adultery. The first private detective after Alan Pinkerton, who gained access to the top, was William Burns, who since 1908 headed his own detective agency in Chicago. Burns was a good detective and an excellent PR man - by the beginning of the 1920s he was known throughout the country as "the best detective ever born in America" thanks to his own literary work: he wrote detective stories for magazines in which he described his own exploits. In 1921, Warren Harding, who once engaged in the publishing business, became the president of the United States. He appreciated Burns' ability and appointed him the head of the recently created Bureau of Investigation (now the FBI). As befits a private detective, Burns worked, often going beyond the legal field - in particular, he actively participated in the machinations of the corrupt environment of Harding. In those years, the so-called gang from Ohio, the fellow countrymen of the president who received prominent posts in the administration, was grouped around the White House. Burns was implicated in the Tipot Dome case, the essence of which was that the "Ohai" quietly privatized the oil field, which was considered the raw material reserve of the US Navy. For covering up the scam, Burns lost his post in 1923, but one of his nominees not only continued to feed on politics, but also managed to surpass the former glory of the former glory.

Gaston Mins, who was born in 1879 in the family of a well-known lawyer, had a talent for politics that was valuable for politicians - he could lie with inspiration and conviction, and it seemed he did it with great pleasure. He began his career as a school teacher, but soon re-qualified as a traveling salesman, and then as a private detective. In 1911, Mins began working for the New York Detective Agency. However, he did not work so much as composed colorful reports on his exploits. Gaston Mins constantly found some valuable evidence and interesting twists and turns in the cases entrusted to him in order to drag out the investigation as much as possible, because while the investigation is progressing well, dismissals can be safe. With the outbreak of World War I, Mins began working for German intelligence and drove her by the nose in the same way as his superiors. He inflamed the imagination of the Germans with information about spies and conspiracies, and thus "honestly" worked out the fee - the standard $ 100 per day.

When the United States entered the war against Germany, Mins wisely broke up with the Germans and returned to his usual detective work. He began working for Maud King, a young widow of a timber merchant who bequeathed a large part of his fortune to a nursing home. The woman suspected that the old people got more than she was told, and hired Mins to find out more in detail. Of course, the detective got down to business and successfully pulled money from the widow. In addition, Mrs. King needed advice on which companies to invest in and which not to. Gaston Mines undertook to invest her funds and, of course, stole them. True, he burned out on his own investment projects. Soon, Mod King got married and also began to suspect something, but then misfortune happened. During a walk with Mins, Mrs. King died from a bullet fired from her own gun. At the trial, Mins lied so convincingly that the jury believed that Mod King accidentally killed herself by a shot in the back.

When William Burns recruited Gaston Mines in the Bureau of Investigation in 1921, he already had a bad reputation, but it seems that this was exactly what the “Ohio gang” needed. They began to entrust Mince with the most dubious operations, with which, I must say, he coped well. In particular, he was ordered to steal correspondence between the wife of President Florence Harding and a certain "Mrs. X" - an astrologer, with whom the first lady consulted on all matters. If it had been revealed that many decisions in Washington were made under the dictation of some sorceress, there would be no scandal; moreover, there were rumors that "Mrs. X" was the mistress of the president himself. Gaston Mins monitored the fortune teller’s house, and when he found out that she had a black maid, he sent his Negro employee, who seduced the maid and thus gained access to the house. Soon the documents were stolen.

In 1924, when Burns had already lost his post, Mins was put on trial because of his own dark affairs. While working in the bureau, the detective "protected" bootleggers, for which he was sentenced to two years. But, coming out of prison, he continued to do what he liked. To begin with, Gaston Mins published a book in which he claimed that President Harding, who died in 1923, was poisoned by his own wife. The journalist who wrote the book with his words, he did not pay. Then Mins found wealthy clients willing to give money to fight communism. Gaston Mins "exposed" two non-existent Soviet agents and began their "development", reporting to employers on the progress of the operation. For example, he several times "stole" secret documents from spies, and they, in turn, "stole" them from him. Finally, he stated that one spy shot another and burned the documents.

With such scams, Mins could have sneaked up to old age, but he was ruined by the dream of breaking a big jackpot. In 1932, America was shocked by the news of the abduction of the child of the famous pilot Charles Lindbergh, who was the first in the world to fly across the Atlantic. A friend of the Lindbergh family was socialite Evelyn Walsh Macklin, known mainly for having acquired the priceless blue diamond Hope, which once belonged to Marie Antoinette herself. Macklin, like many other clients of private detectives, did not really believe in the ability of the police and, having heard about Mines's bad reputation, decided that he would probably be able to find the missing baby.

Soon, Gaston Mins, as usual, announced that he had attacked the trail of the kidnappers. He pulled a lot of money out of a compassionate Macklin and, in particular, had a very good rest in Florida - under the guise of a trip related to the investigation. Finally, Mins announced that he had made contact with the criminals and that they were ready to give up the child in exchange for $ 100,000. Evelyn Maclean pledged her diamond to raise money, and Mins soon said that the operation had failed. He was not going to return the money, because he was allegedly stolen by some scammers who pretended to be messengers from Maclean. This time, Mins was not able to get out, as it turned out that the Lindbergh baby was killed shortly after the abduction, which means that the whole story about contacts with the abductors was a lie from beginning to end. Mins went to jail, where he died, but his story did not discourage the powers that be from seeking the services of private investigators.

Presidential Army
At the beginning of the twentieth century, society still regarded the figure of a private detective with some suspicion, but in the 1930s this image was already romanticized by numerous books, movies and comics, where people in cloaks with a raised collar and hats pulled over their eyes effectively dealt with enemies of society. Over the years, the services of detective agencies and detective freelancers have become more and more popular. Companies often hired them to check the integrity of their partners or to delve into the past of their own managers. In addition, private individuals were still looking for debtors, stolen cars and escaped wives, and still ordered staged "hotel evidence". So, in the early 1970s, in England, the owner of a detective agency was tried, who tried to collect incriminating evidence against a certain rich resident of London. A specially sent woman tried to seduce the object, but he turned out to be a faithful spouse and did not succumb to temptation. Then three powerful fellows pounced on a man who got into custom development, threw him into bed next to a dummy lady and in this position took a picture ... The dirt collector was taken to clean water, but he escaped with a fine and a suspended sentence.

Presidents also did not leave private detectives with their attention. Richard Nixon, who entered the White House in 1969, believed that he needed his own investigative agency besides the CIA and the FBI. Private detective Anthony Ulasevich, better known as Tony Yu. Ulasevich, had a wealth of experience in detective work, was chosen to be the president’s personal investigator. Like Widok, he rose from the bottom of society - was born into a family of poor Polish immigrants. In 1943, Ulasevich became a patrol policeman in Harlem, so he knew perfectly well the inside of the life of a big city. In 1949, Anthony Ulasevich was admitted to the Bureau of Special Services and Investigations (BOSSI) at the New York Police Department. Now his functions included protecting the first persons of the state and their guests. So, Ulasevich ensured the safety of Dwight Eisenhower, John F. Kennedy, singer Paul Robson, Cuban dictator Fulgencio Batista and even Nikita Khrushchev, who came to America in 1960. BOSSI was engaged not only in security, but also in the investigation of especially important cases, which, as it turned out, Ulasevich had a special talent. As a result, the detective accepted the flattering offer - exchanged a police badge for the role of President Nixon's personal private detective.

For $ 22 thousand a year, Anthony Ulasevich had to keep an eye on Nixon’s ill-wishers such as Democratic Senator Edward Kennedy and billionaire Howard Hughes. One of his first cases in a new post was the investigation of the incident involving Edward Kennedy. On the night of July 18, 1969, a car driven by a senator crashed from a bridge into a river. The youngest brother of John Kennedy managed to get ashore, and his young secretary Mary Joe Kopechne died. The case was a lot of strange. So, Kennedy, instead of immediately calling the police, went on foot to the house where there was a party with which he left with Kopechne, after which the senator and two other men returned to the scene of the accident and began to dive in order to save the girl. The next day, Ulasevich began his own investigation and soon managed to provide Republican Nixon with information that became a powerful compromising material against the favorite of the Democratic Party. First of all, it turned out that the car doors were locked and, although the windows were broken, Kennedy would most likely not be able to get out through them. Ulasevich later said: “Dr. Donald Mills did not perform an autopsy. In fact, he determined that Mary Joe was a drowned by eye. My experience in investigating the killings says that Kopechna did not drown. I saw a white foam at her mouth, which means that she died of a lack of oxygen ... There is a version that Mary Joe was strangled before the car fell into the water. " Given that, in addition to Edward Kennedy, there was no one to strangle the unfortunate, it is clear that the Democratic leader hung on a hook from Nixon. At least in the presidential ambitions of the younger Kennedy was put an end to.

True, after a few years, Nixon realized that even Ulasevich could not solve all his problems. When the Watergate affair erupted, it was Anthony Ulasevich who was sent to distribute money to agents who were caught hacking the office of the Democratic Party. Bribes were supposed to make them silent, but it turned out only worse. The role of the detective was revealed during the investigation, which added evidence in favor of the fact that Nixon was trying to hide his involvement in this case. For the president, the scandal, as you know, ended in impeachment, and for his detective - in excommunication from Washington intrigues.

Star affairs
The VIP clientele of private detectives has for some time been not only the American economic and political elite, but also the largely glamorous inhabitants of Hollywood. Stars were confused with crime no less than businessmen and politicians, and more often than not they got into unpleasant situations. Therefore, one of the most successful private detectives of the second half of the twentieth century was the so-called Hollywood detectives, who managed to grab hold of the bohemian clientele.

One of the first to seize on her was Fred Otash, who in the 1960s changed his Los Angeles police service to a private detective practice. While he worked in the police, his tasks included raids on elite clubs to detect illegal drugs and other violations. The local bohemia regularly came across something, and Otash had the opportunity to make many useful acquaintances. He dealt with local mafiosi, as befits a cool cop. In particular, he loved to mock petty boss mafia boss Johnny Stompanato. “I remember once,” said Otash, “my partner and I dragged Stompanato to the Hollywood Hills and punched him properly. Then we stripped him and threw him there, and then called and said that a naked man was running along the street.” But with the immediate boss of Stompanato, the mafia boss of Los Angeles, Mickey Cohen, Otash was in excellent relations, which later allowed him to establish a thriving business.

When Fred Otash opened his agency, his celebrity acquaintances, such as Frank Sinatra, became clients of the detective office. The mafia also had its interest in Hollywood, and the former cop did not refuse services to her either. So, the union boss Jimmy Hoff, who had close ties with the mafia, ordered Otash to follow Marilyn Monroe, because he wanted to get dirt on her alleged lover - President John F. Kennedy. There is a version that Fred Otash really had an audio recording of an intimate meeting between Kennedy and Monroe and, after the death of the actress, sold it to the CIA. It is known for certain that Otash visited the Monroe house a few hours after her death, after which the actress's diary disappeared without a trace. The authorities forgave Otash a lot, since he was an FBI informant and provided very interesting information.

But the most famous Hollywood detective for the entire existence of the "dream factory" is Anthony Pellicano. Pellicano began his detective business in 1969 in Chicago, but soon went bankrupt and a few years later decided to start in that capacity again. Good luck came to him in 1977, when unknown people stole the urn with the ashes of producer Mike Todd - the third husband of actress Elizabeth Taylor. Pellicano in front of the press and the disgraced policemen dug up the urn in the same cemetery where it was stolen. Most likely, he himself abducted her, but Taylor was very grateful to him and introduced him to Hollywood high society. Since then, Pellicano has become a "problem solver", as he called himself, and his clients are movie and sports stars. Most often, he was engaged in extinguishing scandals, buying out photographs from paparazzi and fried materials from journalists. He also skillfully shut his mouth to witnesses. For example, the famous O`J Simpson shortly before the murder of his wife hired Pellicano to silence his secretary, who accused him of rude and abusive behavior. The detective gave her money, and she fell silent. In addition, Pellicano, having received an order for the operational development of a celebrity, often immediately appeared to the "ordered" star for compensation.

Wanting to have a richer collection of incriminating evidence, Anthony Pellicano kept anyone he could under the hood. He recorded telephone conversations of Sylvester Stallone, Tom Cruise, Nicole Kidman and many other stars. He only got caught in 2002, when he hired a gangster to intimidate a journalist who was preparing scandalous material about his client, Stephen Seagal. Pellicano went to jail on charges of illegal wiretapping, blackmail, destruction of evidence and other articles that could probably convict most private detectives, because they are hired for risky and dubious cases that require the same dubious special techniques and methods.

Today, private detectives remain in demand, because people, as in the days of Vidok, do not trust police officers too much, who are not interested in helping the victim, but in quickly closing the case for good statistics. Most of the successes of modern private investigators are evidence of this. For example, several years ago in Texas, the Meyer Detective Agency saved a young man who was accused of seducing a minor from imprisonment. Detectives found that the 14-year-old prosecutor, from the age of 12, herself seduced everyone who fell in her way, and in this case organized a classic fraud, hoping for compensation.

If the crime belongs to the category of minor ones, the victims often have to rely only on the help of a private investigator, since the police have enough other concerns. So, in 2004, an American Kelly MacDonald one morning discovered that a casual acquaintance who had spent the night with her disappeared along with home electronics. All the police had to do was to interview possible witnesses: neighbors, taxi drivers, etc., but the cops said that there was no chance of finding things, and they did not do anything. The victim turned to detective Stephen Scanlon, and he spotted the thief and stolen goods in a few hours. There are a great many such stories, and all because a private detective, unlike a policeman, who is also overloaded with work, is financially interested in a successful investigation. In general, in the foreseeable future, private investigators will not remain without work.

KIRILL NEWS
[DLMURL] https://www.kommersant.ru/doc-rss.aspx?DocsID=818856 [/ DLMURL]

 

[Матушкин Андрей Николаевич]

Re: Hayatın eşiğinde

Teşekkürler!

 

[Матушкин Андрей Николаевич]

Ynt: Rusya'da özel dedektiflik hizmetlerine talep artıyor

Teşekkürler!

 

[Матушкин Андрей Николаевич]

Ynt: ÖZEL DEDEKTÖRLER BUGÜN NE YAPIYOR?

Teşekkürler!

 

[Матушкин Андрей Николаевич]

Ynt: Gurchenko, kocasını ihanetten mahkum etmek için bir dedektif tuttu

Teşekkürler!

 

[Матушкин Андрей Николаевич]

Ynt: Komi işadamları arasında özel soruşturma talep edilmiyor

Teşekkürler!